Anderhalf jaar geleden verloor ik mijn vader. Ik mis hem heel erg. Vooral onze momenten samen. Deze herinneringen draag ik altijd met mij mee. Nieuwe herinneringen komen niet meer. Gelukkig kan ik nog steeds mooie herinneringen creëren samen met mijn moeder en mijn familie.

Er zijn genoeg leeftijdsgenoten die nog (vaak met goede redenen) worstelen met hun ouders. Onze ouders hebben het in onze ogen niet altijd  goed gedaan. Net zoals de ouders van nu het ook niet altijd goed zullen doen.  Tegelijkertijd zijn we nu in een fase beland dat we onze ouders gaan verliezen. We hebben nog maar even samen.  Mijn boodschap aan mijn leeftijdgenoten; kijk of je nog een paar prachtige momenten samen kan pakken en herinneringen creëert voor later. Lukt het, dan heb je echt iets gewonnen, lukt het niet, dan heb je het zeker geprobeerd.

En speciaal voor vandaag: Koester je Moeder!. Ze heeft jou het mooiste geschenk ooit gegeven; jou!