Mijn ‘achter’ oudtante Annie (98) woont een paar straten verderop. ’98 en een half!’ zegt ze trots. Ze is duidelijk van plan de burgemeester op bezoek te krijgen. Ze is ongetrouwd, woont al jaren in de Pijp en heeft tot haar 70e in een sigarenwinkel gewerkt. Ze heeft 1 nier, heeft nog nooit medicijnen geslikt, behalve heel af en toe een paracetamol. Ze houdt zich jong met hersengymastiek op de tv en ze maakt nog elke dag een rondje over de Albert Cuyp. Alle marktmannen kennen haar, want ze heeft jarenlang boven de markt gewoond. Tante Annie houdt van een praatje en nodigt familie en vrienden, jong en oud uit. Thuis of in de buurt. Ergens koffie drinken, eten bij haar favoriete Chinees of naar een broodjeszaak om de hoek. En ‘s avonds ben je welkom voor een borreltje en daagt ze je uit om een rummicubje leggen. ‘Schat’ zegt ze dan ‘kom je snel langs met je liefje?’. Met de nadruk op liefje!

Voor mijn serie vraag ik of Tante Annie meer mensen kent van haar leeftijd die zelfstandig wonen? ‘Nee’ zegt ze ‘die zitten in het bejaardentehuis en daar kom ik niet, bij al die oude mensen’.

Tante Annie leert mij om NU aandacht te geven aan mijn vrienden en familie, jong en oud. Zodat ik net als haar geen oud eenzaam vrouwtje wordt in de grote stad. Dus de straat op, mijn buren leren kennen, vrienden en familie uitnodigen. Mijn deur en hart open. En vooral veel praatjes maken.

Wie kent een zelfstandige dame of heer rond de 90 in Amsterdam? CONTACT CARO

Photocolumn geschreven voor Vrouwen voor Vrede